fatih insanıyla yolda yürürken sinek ilaçlama arabasının yıllardır duymadığım sesini duydum. gayrı ihtyari sağa-sola bakındm, bi baktm yan sokaktan geliyr bembeyaz...
arkadasındn koşasım geldi ama fatihten çekindm, delirdiğimi zannetmesni/anlamasnı istemedm ama bi baktm o da gebeş gebeş bana bakyor.
s.kerler yhaaaa dedim başladm koşmaya. fatihte yanımda hebele hebele diye koşuyor. sinek ilaçlama arabasını, el ele tutuşarak 5 dakika kovaladıktan sonra nefes nefese çimlere uzanıp birer sigara yaktık.
fatih göğsüme yatıp gözlerini kapatmıştı ki usulca kulağına fısıldadım:
-pişman mısın bebeyim?
-asla!! şimdi geçse yine kovalarm
allahtan o günden sonra, ne sinek ilaçlama aracı ne de fatihi gördüm...
