Basit bir kelime, karşılamıyor sana olan duygularımı. sana duyduğum hislerin yanında içi boş, köhne bir oda gibi kalıyor bu kelime. peki ya "sevgi"... yok yok bu kadar basit olmamalı duygularım bunu kabul edemem.
Değeri bilinmeyen bir resim ve ya beste gibi oluyor bu kelimelerle anlatılınca aşk. Gözbebeğim gibi koruduğum, değer verdiğim eserimi aşk, sevgi gibi ucuz kelimelere veremem..
Aslında öyle birşey ki, hiç vapura binmemiş bir çocuğun güverteye ayağını bastığı an gibi, heyecanlı, bilinmez , anlam verilemeyen bir duygu. Son parasıyla aldığı simidi aç gözlerle bakan köpekle paylaşan adamın temiz ve karşılık beklemeyen kalbi gibi.
Eğer uygun kelime aşksa, kapalı kalmamalı belli kalıplar içine. Aşk heryerde, senin dokunduğun, baktığın, sevdiğin herşeyde. yani fazlasıyla bende...
Yine de anlatmak zor, yazmak zor, sözcükler bukadar mı anlamsız kalır bu duygularımın yanında. Sözcükler hazırlanırken aşkı eşsiz biçimde tarif etmeye, sana olan duygularımı hesap edememişler sevgilim. Neyse ki gözlerimiz var, dokunuşlarımız var. eğer sen de inanıyorsan kelimelerin yetersiz olduğuna şimdi gözlerime bak orada ki seni gör ve ruhunu ruhuma katıcak olan o öpücüğümü ver...
