son yaprağım da kurudu işte
çırıl çıplak bir bahar yaşıyorum sanki
tenim buz kesmiş adeta
tirtir titreyen ellerim şahit..KARANLIKTAYIM....
bir su saflığı var yüzünde,
beni aldatan içimin karanlığı.
boğulma zamanım geldi,
karanlıkta kaybolmalıyım.
biri tutmasın elimden,
bakmasın gözlerime
içimi ısıtmasın haketmedğim bir sevgiyle.
dönsem tekrar içimin karanlığına ,
farketmesin kimse beni orda.
söndürmesin kimse yangınımı
o yangında kül oluncaya dek.
kimse sarmasın kanayan yaralarımı,
ezim ezim ezilsin içim yokluğunla
kimse tutmasın beni alıkoymasın
bu karanlığa gömülmekten.
benliğim çıksın senden
kimse görmesin ızdırabımı
yavaş yavaş kaybolayım
KENDİ KARANLIĞIM DA BEN...
