ayrılmalıyız vahit


yeter diyorum dile kolay 2 yıl geçmiş. bu süre zarfın da ismailimi yollamışım hederli, kederli, onsuz bir ay fazladan yaşamışım sen de vahit. ayrılmalıyız artık daha fazla sürdürmenin bi anlamı yok yapamayız biz bundan kelli. inan bana ne ansızın gelip gitmelerini ne de ellerinde poğaçalarla ve yüzünde ki kendi makinemle yaptığım poğaça gururu ifadesini özlemicem. inan bana bitmesinin sebebi, geldiğinde full paketimin yarıya inmesi değildi. oysa ki senden öğrenmiştim ben ince hesaplar yapmasını evi memura değil de öğrenciye verilmesi gerektiğini senden öğrenmiştim. haklısın ne de olsa öğrenciye anası babası gönderir kiran geçikmez. işte ayrılmamızın temel sebebi bu vahit öğrenci değilim ben artık zavallı bir işsizim benden sana hayır gelmez sen daha iyilerine layıksın. ama şunu bil arkadaşlarım hep imrendiler bana sana sahibim diye haksız da değillerdi imrenilcek insandın sen vahit. daha fazla devam etmek istemiyorum eşyalarımı topladım faturaları ödedim depozitomu iç ettim daha da beni kimse tutamaz vahit hoşçakal. özledim seni ismail, bak vahiti terkettim nerdesin ?