Dün Gece Bir Düş Gördüm...

Bu sabah çok mutlu uyandım. Bozmamak için bu mutluluğu bakmıyorum bugün haberlere, senelerdir aldığım gazeteyi ilk defa almadım bugün çünkü bir düş gördüm gece. Her gün ölümlerin duyulduğu dağlarımda halaylar çekiliyordu, Amed diyordu yanımda ki kız, benim Diyarbakır dediğime, Dersim diyordu bir başkası Tunceli’ye ve gülüp söyleşiyorduk barış içinde.

Hakkâri’deki çocuklar üstü başı düzgün neşeli bir şekilde okula gidiyordu ve modern bir şehir havası vardı Hakkâri’de. Erzurum’dakilerde İzmir’dekiler gibi heyecanla karşılıyordu kar yağışını çünkü kar felç etmiyordu hayatı; yollar düzgün, ulaşım sorunu yoktu. İnsanlar ölmüyordu Bayburt’ta yağmur yağdığı zaman ve çarpık kentleşme yoktu ülkemin Batı’sında. Sonra duydum ki doğmamış hiçbir zaman Tayyip, Baykal, Özal, Çiler ve daha bunlar gibi niceleri. Atatürk sağdı Dolmabahçe de dinleniyor, bahçede oynaşan bir kedi köpek gördüm ve çok şaşırdım bu kadar iyi anlaşmalarına ta ki isimlerini öğreninceye kadar köpeğin adı Kenan evren’di kedini ki feto tamam dedim o zaman. Behice Boran, M.Ali Aybars ve onun gibilerdi siyasi yöneticiler, Denizler, Hüseyinler yaşıyordu. Bir köşede Nazım’ı gördüm şiir yazıyordu aşk üzerine, açlık kalkmış işsizlik sorun değildi halkım hak ettiği şekilde insanca yaşıyordu ve Aziz Nesin tuhaflık bulamadığı için öykü yazmakta zorlanıyordu. Uğur Mumcu’lar, Kışlalılar, Üç oklar yaşıyordu. Uşaklık yapmıyorduk hiçbir ülkeye insanlarım onurlu ve başları dikti. Kürt sorunu, Alevi sorunu yoktu. Caminin yanında Cem evi vardı bir yanda semah dönülürken diğer yanda namaza durmuştu insanlar huzurla. Edebiyat üzerine tartışmalar yapılıyordu televizyon kanallarında, darbe korkusu yok laiklik elden gider diye bir endişe taşımıyordu kimse.

Mutlulukla kalktım yataktan yüzümde çocuksu bir gülümseme rüyaymış dedim kendime ve iki damla yaş süzüldü gözlerimden bir düş gördüm dün gece…


M.KESKİN